مقدمه: مالاریای انسانی یک بیماری عفونی-خونی است که توسط تک یاخته ای از جنس پلاسمودیوم ایجاد می شود. پشه های جنس آنوفل با گزش، مالاریا را انتقال داده و به عنوان تنها ناقلین بیولوژیک این بیماری شناخته شده اند. هدف از این پژوهش شناسایی و معرفی مهارکننده های احتمالی آنزیم لاکتات دهیدروژناز پلاسمودیوم فالسیپاروم با استفاده از تکنیک های محاسباتی طراحی دارو و غربالگری مجازی براساس ماکرومولکول است. روش بررسی: در این مطالعه تحلیلی-توصیفی، در ابتدا 8733 ترکیب از پایگاه داده PubChem جمع آوری شد. در مرحله دوم، بر روی ترکیبات کتابخانه، غربالگری مجازی توسط فیلتراسیون های مختلف انجام گردید و ترکیباتی که خواص داروهمانندی و فارماکوکینتیک مناسبی نشان دادند انتخاب شدند؛ در نهایت برای بررسی حالت اتصال و برهمکنش های آن ها در جایگاه فعال آنزیم، شبیه سازی داکینگ مولکولی انجام گرفت. نتایج: یافته های مطالعه حاضر نشان داد که پیوندهای درگیر در اتصال ترکیب با آنزیم، برهمکنش های هیدروفوب و پیوندهای هیدروژنی و در اولویت پایین تر برهمکنش π,-π,می باشند. در میان ترکیبات مورد مطالعه بهترین نتایج داکینگ مربوط به ترکیبات با کد شناسایی CID_23603310، CID_23603337، CID_11912187 و CID_11912184 به ترتیب با انرژی آزاد اتصال 10/29-، 9/06-، 9/04-و 9/00-کیلوکالری بر مول است. به طور کلی، وجود بخش های لیپوفیل و پیوندهای هیدروژنی ترکیبات باعث افزایش قدرت اتصال و در نتیجه مهار احتمالی آنزیم می شوند. نتیجه گیری: براساس نتایج، تمام ترکیبات اتصالات مناسبی را در جایگاه فعال آنزیم از خود نشان می دهند و می توانند به عنوان مهارکننده های احتمالی موثر آنزیم لاکتات دهیدروژناز پلاسمودیوم فالسیپاروم مطرح شوند.